Hattat Şeyhü'l-İslam Mehmed Bahayi bin Abdülaziz bin Sadeddin bin Hasan Can Efendi

Hattat Şeyhü'l-İslam Mehmed Bahayi bin Abdülaziz,şehridir.Osmanlı Devleti'nin 32. Şeyhülislâmı olan Bahâyî Efendi’nin, asıl ismi Mehmed olup, İstanbul'da doğmuştur. Doğum tarihiyle ilgili olarak kaynaklarda 1004/1595 ve 1010/1601 olmak üzere 2 ayrı tarihe rastlanmaktadır. Şairin gerek kendi devrinde, gerekse sonraki devirlerde yazılan biyografik eserlerde doğum tarihi "[...] bin on hududunda..." şeklinde başlayan cümlelerle ifade edilmiştir. Müstakimzâde Süleyman Sadeddin'in Mecelletü'n-Nisâb ve Tuhfe-i Hattatîn adlı eserlerinde Bahâyî'nin 54 yaşındayken vefat ettiği belirtilmektedir. Şairin ölüm tarihi 1064/1654'dür. 54 yaşındayken öldüğüne göre; doğum tarihinin 1010/1601 olduğu açıktır (Uludağ 1992: 3, 15).Babası Tâcü't-Tevârîh sahibi Hoca Sadeddin Efendi'nin dördüncü oğlu olan Rumeli Kazaskeri Azîz Efendi'dir. Bu sebeple "Azîzzâde” ünvanıyla da anılır.Bahâyî Efendi küçük bir Dîvân sahibidir. Bir dîvânçe de diyebileceğimiz eserin İstanbul kütüphanelerinde 28 adet yazma nüshası vardır. Dîvân Sadettin Nüzhet tarafından 1933 yılında neşredilmiştir.Hüsni hattı taliki Derviş Abdi Efendi'den görmüştür.Bahayi olarak anılmasının sebebi Sıddıkiyye Hoca Bahaddin Nakşibendi'ye bağlanmış olmasındandır.Vakhavek türbesi diğer köşesinde bulunan kabristanda medfundur.

Tuhfe- Hattatin S:709-710
Türk Hattatları 96