Hattat Yusuf Demircikulu

[920-1020 / 1514-1611].Karahisârî Dervişi gibi Tophaneli'dir. Bulgaristan'da Sofya'nın güneydoğusunda demir üreten Samaku'da Demirci Ağa diye tanınan birinin kölesi olduğu için Demircikulu lakabıyla anılır. Topçu Ocağı'nda ulufeli Duacılık (aylıklı duacılık) hizmetinde bulundu. Top dökümü sırasında ateş yakılmadan önce ocak başında dua edenlere bu ad verilirdi. Bu vazife, Tophane'deki Karabaş Tekkesi'nin Şeyhlerine tahsis olunmuştu. Babu's-Seâde Ağası Karabaş Mustafa Ağa tarafından 937/1531'de yaptırılan bu tekke şimdi cami olarak kullanılmaktadır. Suyolcuzâde, Yusuf'un önceleri Abdullah Kırımî'den ders aldığını bildirir. Güzel yazıya büyük bir arzuyla sarılmış olduğu için, sonradan Karahisârî çırağı Derviş Mehmed'e giderek öğrencisi oldu. Vefatında adı geçen tekkenin mezarlığına gömüldü. Kabir taşı ve yazısını önceden hazırlamış, tarihini sonradan Hasan Üsküdarî koymuştur. Eserlerinden Fatih Camii duvarındaki Fetih hadisi ile Kasımpaşa'da Paşmakçı Ali Dede Tekkesi Mezarlığı'nın penceresi üstündeki Kelime-i Şehâdet yazıları bize kadar gelememiştir. Bugün Tophane'de Kılıç Ali Paşa Camii'nin bütün yazıları onun eseridir ve bütün canlılığı ile ayakta durmaktadır. Aradan yüzyıl kadar geçtikten sonra kabri temizlenirken içinde tesadüfen bir kamış kalem bulan ve bunu müjde telakki ederek yazıya çalışan Yahya Fahreddin XVIII. Yüzyılın usta bir hattatı olmuştur. Demircikulu, Karahisârî ekolünün son temsilcisidir. Onun vefatı ile bu üslûp yerini Şeyh Hamdullah ekolüne bırakmıştır. Öyle anlaşılıyor ki her ne kadar Yakut'un üslûbu A. Karahisârî'nin elinde daha güzel yazılmışsa da Türk zevki ile uyuşamamış ve kaybolup gitmiştir.