Hattat Derviş Mehmed bin Mustafa Dede

ö. 1001-1592.Şeyh Hamdullah'ın torunudur. Bir gözünde şaşılık olmasına rağmen yazıya merak etmiş ve babası Mustafa Dede'den icazetname almıştır. Gözünün bu kusuru dolayısıyla iyi göremediği için çok eğilerek yazmasına rağmen ustalaşmasına ve dedesinin kurduğu yazı ekolünün üslûbunu devam ettirmesine engel olmamıştır. Hat ve hattatlardan bahseden eserlerin hepsi kendisini överler. Bunlardan Tuhfe-i Hattâtin, onun sülüs ve nesih yazıda babası Mustafa Dede ile büyük babası Şeyh Hamdullah'a varis olduğunu şu beyitle anlatır:Şeyh u Dede'ye sülüs'te sâlis / Neshe dahı perverişte vâris.Birçok dini eser yazan hattatın 989/1581 tarihli bir Kur'an'ının Süleymaniye Camii'ne vakfedildiği bildiriliyorsa da bu eser bugün aynı yerde değildir. Hattat bir aileye mensup olan Derviş Mehmed'in kardeşi Hamza da hattattır. Fakat onun kadar usta biri değildir.