Hattat Derviş Abdi Seyyid Abdullah,Mevlevi,Buhari

[ö. 1057-1647]Türk nesta’lik’inde mühim bir yeri olan ve hattatlar arasında Derviş Abdi diye şöhret kazanan bu hattat, Buhara Türkleri’ndendir. Yazıyı İsfehan’da İmad’dan öğrendi. Sonra padişah IV. Murad [sl. 1032-1050/1623-1640] zamanında İstanbul’a gelerek yerleşti, onun Veziriazam Mehmed Paşa’nın iltifatlarına mazhar oldu hatta onun arzusu üzerine bir şahname yazdı. Mevlevi tarikatine de mensup olan hattat, tekrar hocası Imad’ı görmek arzusuyla İsfehan’a gittiğinde, onun ölümünü duyunca pek müteessir oldu ve evine uğradığı zaman hocasının, kendisine verilmek üzere bir yazı altlığı bıraktığını gördü. Yazı altlığını kalınca bulan Derviş Abdi, kenarından bakıp aralayınca kağıtların arasına, hocasının on adet kıt’a koyduğunu görür. Bu kıt’alar, o zaman Türkiye’de “altlık kıtaları” diye meşhur oldu. İşte İmad’ın nesta’lik’i bu Derviş Abdi ile İstanbul’a geldi. Bu hususu, yazıdan anlayan hattatlar da aynen kabul etmektedirler. Devrimizin meşhur yazı eksperlerinden biri olan merhum hattat Necmeddin Okyay bu görüşte olup yazı sanatı bakımından, üzerinde durulmağa değer nesta’likîn, bu hattatla başladığını teyid eder. Keza şecere tertib eden hattatlar, onun adını en başa yazarlar. (Yani nesta’lik’in bir sanat yazısı olarak bu hattatla başladığını kabul ederler.)Eserlerinde İmad’ın üslubu açıkça görülen bu sanatkarın bazı yazı nümunelerine İstanbul’da TİEM’de rastlanmaktadır. En meşhur talebesi Tophaneli Mahmud’dur.


Tuhfe-i Hattatin S.681
Türk Hattatları S.96
Hat ve Hattatan S.239-240
Devha S.51